مبانی فقهی و حقوقی حکم معاونت در جرم

معاونت در جرم وضعیتی است که به موجب آن شخص هیچ گونه اقدامی در اصل عمل مجرمانه و فعل فیزیکی خاص جرم ننموده است بلکه ضمن داشتن اشتراک قصد با مرتکب اصلی، وی را مقدم یا همزمان با وقوع جرم به یکی از صور مذکور در قانون از قبیل تحریک، تهدید، ارائه ی طریق، تهیه ی وسایل ارتکاب جرم، تسهیل وقوع جرم و ...یاری می نماید.از طرفی دیگر معاون جرم باید نسبت به عمل ارتکابی خویش ، عمل ارتکابی مباشر، اوضاع و احوال خاص جرم و موضوعات اساسی جرم علم و آگاهی داشته و اعمال خویش را با اراده و قصد مجرمانه مرتکب گردد. رابطه ی سببیت ، بین فعل مجرمانه ی مرتکب اصلی و مساعدت معاون ضروری است لیکن ارتباط مستقیم بین معاون و مباشر جرم شرط نیست؛ لذا می توان گفت معاونت در معاونت در حقوق ایران قابل پذیرش است.